Friday, September 13, 2013

राज ३

In the search of her happiness
त्यो दिन भेट्ने कुरा हाम्रो पहिले नै तहे भईसकेको थियो | उनको अफिसको पहिलो दिन थियो आझ, अफिसमा सानो इस्कट लगाउने पर्ने भएकाले घर पुगेर कपडा फेरी छिटै आउछु भनेकी थिन् ! मेरो अफिस र उनको माइक्रो इस्ट्प दुवै टुरिजम बोड नजिक थियो ! त्यसैले त्यहि भेट्ने निधो गरेका थियौ ! 
यो हाम्रो दोस्रो भेट थियो, त्यो भन्दा पहिले मैले उनलाई हिजो भेटेको थियो ! उनी आफ्नी बहिनीसंग आएकी थिन ! बहिनीले हामीलाई बीचमा छोडेर गएर मलाई निकै ठुलो गुण लगाएकी थिन् !  भद्रकालीको आकासे पुलमा उनले मलाई दाई भनि सम्बोधन गरिन् ! त्यो भन्दा पहिले हजुर-हजुर भन्दै कुरा गरेकी थिन् ! उनको मुखबाट मलाई दाई भने शब्द सुन्ने बितिकै मेरो हात उनी माथि उठ्यो अनि आफैलाई आत्माग्लानी भो, मन-मनै आफैलाई थुके, उनी मलाई हेरिरहिन ! पहिलो भेटमा नै केटी माथि हात उठाउने कस्तो लाज पचेको पुरुष रहिछ भनेर सोच्दै थिन होला ! मैले आफ्नो गालामा १-२ थप्पड आफै हने अनि कान रातो नहुन्जेल समातेर बाटो भरि SORRY भन्दै हिडे ! बाटोको सबै मान्छेले हामीलाई हरे पछि, उनले मेरो हात तानिन् ! एक्कासी मेरो मनमा किन कोरोधको जावला फुटेको थियो उनले दाई भन्दा मलाई नै थाहा छैन ! घर पुगेपछि उनले मलाई मय्सेज पठाईन्, "बहिनीलाई हजुर राम्रो लग्यो रे", सायद बहिनीलाई दिदीको गाला तातेको थाहा रहिन्छ क्यारे !  मैले पनि पठाए "बहिनीलाई थान्क येउ भनिदेउ, मेरो तर्फ़बाट उनलाई डेरी-मिल्क" तर त्यस पछि भने मेरो ति बहिनीसंग कहिले पनि भेट भएन,  डेरी-मिल्कको आझसम्म पनि ऋणी छु ! बहिनीलाई राम्रो लाग्नुमा मलाई कहिँ उत्साह थिएन, दिदीलाई राम्रो लग्यो कि लागेन भने मात्रै मेरो इच्छाको बिषय थियो ! उनले पनि भनिनन्, मैले पनि सोध्ने आट गरिन ! 
उनी कहिँ बेरमा नै त्यहाँ आइपुगिन अनि मुसुक्क हासेर 'हाई'  भन्दै नजिक आईन् ! हामी त्यहाँबाट हिड्यौ, मैले बीचमा नै सोधे, "कहाँ जाने त?" मलाई पहिले देखि नै रेस्टुरेन्टमा बसेर प्रेम पोखेको मन पर्दैन थियो, त्यसैले सुरुमा आफैले भने रेस्टुरेन्टमा पनि के जानु ! अस्तिनै उनले त्रि-चन्द्र कलेज घुम्ने फोनमा इच्छा देखाएकी थिन्, त्यसैले मन-मनै उनलाई त्रि-चन्द्र कलेज घुमाउनु पर्ला भनेर सोचेको थिए ! उनको कहिँ प्रतिक्रिया नआए पछि मैले फेरी सोधे, "घरमा के भनेर आयौ नि?",
"साथी सँग फिल्म हेर्न जान्छु भनेर हिंडेकी थिए" ! उनले भनिन् 
मैले फेरी थपे, "त्यसो भए घरमा late night बहिर बस्नु दिनुहुन्छ !"  
"होइन गाली गर्नु हुन्छ, अहिले डाडी घर नभएर मात्रै हो" उन्ले उत्तर दिन् 
मैले फेरी सोधे, "डाडी कहाँ हुनुहुन्छ त?"
"दुबाई" उनले यति मात्रै भनिन् ! पछि पो थाहा भो उनका बा अफघानिस्तानको घरका चुलोमा रोटी सक्दा रहेछन ! घरमा कसैले बा कहाँ छन् भनि सोध्यो भने दुबाई भन्नु भनेर उनलाई पाठ पढाएका रहिछन् !
मैले उस्किदै सोधे, "त्यसो भए घर ढिलो जादा पनि हुन्छ?"
उनले एक शब्द मात्रै बोलिन्, "ठिकै"
यसो मोबाइल निकालेर समय हेरे, ५:५० भएको रहिछ ! हामी रत्न पार्कको आकासे पुलमा हिडिरहेका थियौ, मैले भने, "१० मिनट बाकी रहिछ, evening show सुरु हुन जय नेपाल जाऊ न त" 
हामीले हतार-हतार गर्दै आखाले मुस्कान साट्दै हल पुग्यौ ! बूकिंग गरेको मान्छे नआउने भएपछि लास्टको २ सिट हामीले पायौ ! म निकै हर्षित भए, लास्टको सिट पाएर होइन उनको इच्छा पूरा गर्नु पाउदा ! धेरै पहिले उनले फस्बुकको च्याट भनेकी थिन, "मलाई राती लास्ट सिटमा बसेर फिल्म हेर्न क्या इच्छा छ" 
आझ जानी-नजानी उनको इच्छा पूरा भएको थियो तर उनलाई भने त्यसको अत्तो-पत्तो नै थिएन ! मलाई पनि थाहा दिन्न मन लागेन ! फिल्मको नाम "राज ३", सुन्दै कस्तो लाग्ने, के-कन राजै-राजले भरिए जस्तो !
फिल्ममा राज थियो थिएन मलाई अत्तो-पत्तो नै भएन, मेरो आखा उनको मुस्कानको राज खोज्नै बेस्त थियो ! मानौ उनको मुखलाई मेरो आखाको प्रोजेक्टरले इस्क्रिन बनाएको थियो !

2 comments:

Prasish Shrestha said...

Kahile dekhi yesto sahitye tokna lais ghaiteyy!!!
Ani tyo last seat ma k k vo tyo ni raaz nai cha ki arko blog ma continue huncha...

Explorer said...

Remaining coming soon in next blog.